Η χαρά της Αναστάσεως

  Η Χριστιανική θρησκεία είναι θρησκεία της ελπίδας και της χαράς. Σε αντίθεση με το Βουδισμό και τις άλλες θρησκείες της Ανατολής, που έχουν χαρακτηριστικό τη θλίψη και την απαισιοδοξία. Μάλιστα, όσοι βιώνουν σωστά και έντονα τη θρησκευτική πίστη Χριστιανοί, ό,τι κι αν τους συμβεί, ενισχύονται από το Χριστό, και πάντοτε είναι χαρούμενοι και αισιόδοξοι.

Ό,τι δηλαδή συμβαίνει πάντοτε με τους αγίους μάρτυρες. Γιατί τα ίχνη του Χριστού, τα λόγια και οι επαγγελίες, η αγάπη, είναι ελπιδοφόρα και ζωηφόρα. Ο Χριστός θέλει να έχομε χαρά. Και η χαρά μας να είναι πλήρης «πεπληρωμένη». «Ίνα η χαρά υμών η, πεπληρωμένη».

Και ο Τίμιος Πρόδρομος έχαιρε μέσα ακόμη από τη μήτρα της μητέρας του (Λουκ. Ι, 41) και αργότερα για τον ερχομό και το έργο του Λυτρωτή (Ιω. 3, 29). Τη χαρά την πνευματική, την ονομάζει ο Χριστός δική Του. Την χαράν την εμήν. Αυτή η χαρά είναι του Θεού, η Ευαγγελική χαρά. Η ελπίδα μας δίνει χαρά. 

Και όταν πια μιλούν τα γεγονότα - θαύματα, τότε η χαρά κορυφώνεται. Και επειδή μεγαλύτερο γεγονός από την Ανάσταση του Χριστού δεν υπάρχει, γι' αυτό η Ορθόδοξη Εκκλησία, που ζει σωστά και έντονα το μεγάλο θαύμα, χαρακτηρίζεται σαν η Εκκλησία της Αναστάσεως.

Από τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης οι ένδοξοι Προφήτες μας προτρέπουν να χαρούμε: Δεύτε αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω (Ψ. 94, Ι). «Ότι έρχεται» (Ψ. 95, II).

Η λατρεία του Θεού είναι ευκαιρία ώστε να χαίρονται οι πιστοί (Ψ. 32, Ι). Η χαρά της σωτηρίας είναι αποτέλεσμα του θριάμβου του Αναστάντος. «Πολλοί θα χαρούν με τον ερχομό του Λυτρωτή (Λ. Ι., 14). Ο ασπασμός του Αρχαγγέλου ήταν. Χαίρε, Κεχαριτωμένη: (Λ. Ι., 28).

Έτσι και οι πιστοί, που βιώνουν το Μυστήριο της Πίστεως ζουν την κορυφαία πνευματική χαρά, αφού έχουν εμπρός των την απτή πραγματικότητα, την πηγή της χαράς τον Κύριο της δόξης, την παρουσία Του και τη θυσία Του.

Η πνευματική χαρά είναι καρπός του Αγ. Πνεύματος. Χαίρουν οι πιστοί γιατί βλέπουν να λάμπει η Αλήθεια και να επαληθεύονται οι Μεσσιακές προφητείες. Η ημέρα του Κυρίου είναι ημέρα χαράς για τους Αποστόλους (Α΄ Θεσ. 2, 19).

Άλλα κορυφαία είναι και η χαρά μας το Πάσχα, που εκδηλώνεται τόσο έντονα και πανηγυρικά. «Αυτή η ήμερα ην εποίησεν ο Κύριος. Αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή». Αυτή τη χαρά σε όλο της το βάθος ζουν μόνο όσοι ανήκουν στη δοκιμασμένη πίστη, γιατί ο πιστός θεωρεί ύψιστη χαρά την κάθε δοκιμασία. «Χαίρω εν τοις παθήμασί μου» έγραφε ο Παύλος (Β΄ Κορ. 7,4). Και συμβουλεύει: «πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεστε». «Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε (Φιλ, 4,...).

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας γιορτάζουμε με ξεχωριστό τρόπο και ωραιότατα θρησκευτικά έθιμα το Πάσχα. Ακόμη και οι άπιστοι τα χαίρονται... Ιδιαίτερα όμως χαίρονται όσοι απολαμβάνουν τη μεγαλειώδη Θεία Λειτουργία τη νύκτα της Αναστάσεως. Είναι όντως μοναδική. Λάμπουν τα μάτια των από χαρά, γαλήνη και συγκίνηση. Ο Χριστός προφητεύει πως οι Μαθητές Του και οι δικοί Του θα λυπηθούν με τη Σταύρωση αλλά και τους βεβαίωσε ότι η θλίψη των θα μεταστραφεί σε χαρά. «Η λύπη υμών εις χαράν γενήσεται (Ιω. 16,20).

  
Χαρείται λοιπόν την Ανάσταση. Χαρείτε για την Αλήθεια.

Χαρείται για τη Θεότητα του Χριστού.

Χαρείτε γιατί τώρα έχετε εμπρός σας «ελπίδα ζώσαν (Α΄ Πε. Ι, 3).

Χαρείτε και ελπίσατε. Αφού ο Χριστός ανέστη και ζωή πολιτεύεται (Ιω. Χρυσ.). Η θύρα του Παραδείσου ανοίχθηκε και πάλι. Τα δεσμά του θανάτου συντρίφθηκαν, από το θρίαμβο του Εσταυρωμένου Κυρίου. Οι απ' αιώνος δέσμιοι απελευθερώθηκαν. Η λύπη εξαφανίσθηκε. Χαρά στον κόσμο δόθηκε.

Χαρείτε οι πρίν νεκροί. Γιατί «Ζωή εκ του Τάφου ανέτειλε».

Χαρείτε οι πιστοί τον Αναστημένο Αρχηγό της Πίστεως.

Χαρείτε, γιατί έδειξε ο Θεός τη σωστική και άπειρη αγάπη Του.

Χαρείτε, αφού ο Χριστός «απλώσας τας παλάμας, ήνωσε τα το πρίν διεστώτα». Ενώ η πτώση οδήγησε στη διάσταση και στη διάσπαση του ανθρωπίνου Γένους.

Χαρείτε αφού «ο της δικαιοσύνης τριήμερος Ήλιος ανέτειλε και την οικουμένην ευφροσύνης πεπλήρωκεν» (Αγ. Επιφάνιος).

Χαρείτε όλοι οι άνθρωποι, γιατί ο Λυτρωτής καθείλε (κατήργησε) το κράτος του θανάτου κι έσωσε τον άνθρωπο από τη φθορά και το θάνατο.

 

Ο Άγ. Ησαΐας αφιερώνει ολόκληρο κεφάλαιο της προφητείας του στην πνευματική χαρά (κεφ. 35) των πιστών, για τα σωτήρια του Θεού. Το κομμάτι αυτό, υπέροχο. Αλλά βέβαια χωρίς την Ανάσταση θα ήταν απλώς ένα άριστο λογοτέχνημα.

Η Ανάσταση δίνει ζωή και νόημα στη ζωή και σκοπό και χαρά. Άλλωστε ο Αναστημένος συναντώντας τις Μυροφόρες γυναίκες με τη φράση: Χαίρετε. Μια λέξη, που τα λέει όλα. Μοναδικός χαιρετισμός. Χαίρετε. Και πότε χαίρεται κανείς;
Όταν έχει υγεία. Όταν νοιώθει ευτυχισμένος, αυτάρκης, ισορροπημένος. Αυτά όμως αποκτούν νόημα και εξασφαλίζονται μόνο κοντά στο Θριαμβευτή Χριστό Ιησού. Αυτώ η, δόξα εις τους αιώνας. Αμήν.