Αποδείξεις περί Αναστάσεως του Κυρίου (4)

Αποδείξεις περί Αναστάσεως του Κυρίου (4)

Μία σειρά άρθρων και επιστημονικών αναλύσεων, από διάφορους επιστήμονες, τα οποία αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς αναστήθηκε και δεν ήταν κάποια πλάνη, όπως πιστεύουν ορισμένοι αμφισβητίες για την Ανάσταση του Ιησού Χριστού!..

Δύο απορίες:

1. Γιατί ο αναστημένος Ιησούς Χριστός δεν φανερώθηκε στους εχθρούς του;

Η απάντηση είναι εύκολη όταν λάβουμε υπόψη μας την ψυχολογική κατάσταση και το μίσος αυτών των ανθρώπων:
Δεν φανερώθηκε σ' αυτούς γιατί η πώρωση της καρδίας τους ήταν τέτοια ώστε και μετά την εμφάνιση αυτή δεν επρόκειτο να μετανοήσουν. Ο θεός ενεργεί πάντοτε με σκοπό και επομένως εκεί που βλέπει ότι η πώρωση των ανθρώπων ματαιώνει κάθε αποτέλεσμα της ενεργείας Του, δεν ενεργεί.
Σε απίστους όμως ειλικρινείς όπως ο Θωμάς και σε πολέμιους ειλικρινείς όπως ο Παύλος δεν απαξίωσε ο Χριστός να φανερωθεί γιατί έβλεπε ότι θα έφερε αποτέλεσμα. Αλλά στους γραμματείς και τους φαρισαίους θα δούμε αμέσως τα γεγονότα ότι η κατάστασή τους ήταν απελπιστική. Να οι αποδείξεις:
Όταν ο Ιησούς θεράπευσε έναν γεννημένο τυφλό τι έκαναν αυτοί; μήπως μετανόησαν;. .. Κάθε άλλο. Ακούστε τι έλεγαν:
— Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι εκ του Θεού γιατί δεν τηρεί το Σάββατο! ! (Ιωάν. θ' 16).
Όταν έκανε πολλές άλλες θεραπείες μπροστά στα μάτια τους τι έλεγαν;
— Διά του άρχοντος των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια! ! (Λουκάς ια' 15).
Όταν πάλι θεράπευσε την ήμερα του Σαββάτου ένα παραλυμένο χέρι, τι έκαναν;
— Οι Φαρισαίοι εξελθόντες έκαναν συμβούλιο εναντίον του Ιησού δια να θανατώσωσιν αυτόν! ! (Ματθ. ιβ' 14).
Μάλιστα η πώρωσή τους είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε όταν κάποτε ο κόσμος έμαθε ότι ο Ιησούς βρισκόταν στο σπίτι τού Λαζάρου, έτρεξαν εκεί όχι μόνον για να δούνε τον Ιησούν, αλλά για να δούνε και τον Λάζαρο τον οποίο είχε αναστήσει εκ νεκρών. Τότε «οι αρχιερείς συνεβουλεύθησαν δια να θανατώσωσι και τον Λάζαρον΄ διότι πολλοί εκ των Ιουδαίων δι’ αυτόν επήγαιναν, και επίστευαν στον Ιησούν» (Ιωάν. ιβ' 10).
Αλλά μήπως μετά την Πεντηκοστή όταν οι Απόστολοι κηρύττανε την Ανάσταση του Ιησού και έκαναν θαύματα δια του Ονόματος του Ιησού μεταβλήθηκαν οι Φαρισαίοι;
Ακούστε εδώ τι λέγανε μεταξύ τους σε ένα συμβούλιο που είχανε: «Τι θα κάνουμε σ' αυτούς τους ανθρώπους; (τους Αποστόλους). Επειδή είναι φανερό σε όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ ότι έγινε δι' αυτών (των Αποστόλων) γνωστό θαύμα (θεραπεία γεννημένου χωλού) και δεν μπορούμε να το αρνηθούμε' αλλά για να μη διαδοθεί περισσότερο στο λαό ας απειλήσουμε αυτούς αυστηρώς να μη μιλάνε πλέον εν τω ονόματι τούτω προς μηδένα άνθρωπον!!» (Πραξ. δ' 16,17).
Να ο απελπιστικός βαθμός πωρώσεως! Τι θα μπορούσε τώρα να κάνει σε αυτή την κατάσταση μια εμφάνιση του Αναστημένου Ιησού. Κάθε άλλο παρά μετάνοια! Με θανάσιμο μίσος θα ξεστόμιζαν βλαστήμιες εναντίον Του και αντί να γονυπετήσουν θα ορμούσαν εναντίον Του.
Χάριν λοιπόν της σκοπιμότητας των σχεδίων του Θεού και χάριν της αξιοπρέπειας της Αλήθειας δεν έπρεπε το Άγιον να δοθεί εις τους κύνας, ούτε να ριφθεί ο Μαργαρίτης μπροστά στους χοίρους. Σε ειλικρινείς όμως ψυχές ο Ιησούς φανέρωσε τον εαυτό του επί 40 μέρες σε ομάδες από έναν, δυο, δέκα, ένδεκα, πεντακόσιους συγχρόνως (Α' Κορ. ιε' 6) ώστε η Πίστη μας να έχει ακλόνητα θεμέλια, αφού μάλιστα ικανοποίησε απόλυτα έναν απαιτητικό αντιρρησία, τον άπιστο Θωμά, και έναν δεδηλωμένο εχθρό και διώκτη, τον Παύλο.

2. Γιατί υπάρχουν ασυμφωνίες μεταξύ των Ευαγγελίων.

Στις αφηγήσεις των τεσσάρων ευαγγελιστών περί της Αναστάσεως εκ πρώτης όψεως βλέπουμε πως παρουσιάζονται μεταξύ τους ασυμφωνίες σχετικά με τον αριθμό των αγγέλων που παρουσιάστηκαν στο μνημείο και σχετικά με την ώρα της επίσκεψης των γυναικών. Γιατί αυτές οι ασυμφωνίες;
Εάν προσέξουμε καλά θα δούμε ότι δεν υπάρχει καμιά ασυμφωνία, αλλά πρόκειται για διάφορες σκηνές όλες όμως αληθινές της εξέλιξης ενός περιστατικού. Δηλαδή: Ο ένας άγγελος που αναφέρει ο Ματθαίος και ο Μάρκος φάνηκε στη μια ομάδα γυναικών, οι δύο άγγελοι τους όποιους αναφέρει ο Λουκάς φάνηκαν σε άλλη ομάδα, γιατί διάφορες ομάδες γυναικών και μαθητών ξεκίνησαν σε διαφορετικές ώρες με κατεύθυνση προς τον τάφο. Ο Ιωάννης δεν αναφέρει καμιά εμφάνιση αγγέλου όχι γιατί αρνείται αυτές τις εμφανίσεις, αλλά γιατί δεν τις θεωρεί αναγκαίες στην αφήγησή του. Η αποσιώπηση ενός περιστατικού δεν ισοδυναμεί με άρνησή του.
Επίσης ως προς τη διαφορά της ώρας oι Ματθαίος, Λουκάς και Ιωάννης αναφέρουν την πρωινή ώρα που ξεκίνησαν από τα σπίτια τους oι γυναίκες για να αρωματίσουν το σώμα, ο Μάρκος όμως αναφέρει την ώρα που έφτασαν στον τάφο (ανατείλαντος του ήλιου).
Έτσι βλέπουμε πως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμιά ασυμφωνία, αλλά απόλυτη ενότητα μεταξύ των τεσσάρων αφηγήσεων, oι δε φαινομενικές ασυμφωνίες αντί να κλονίζουν την Ανάσταση, την ενισχύουν ακόμα περισσότερο, γιατί ποιος είναι εκείνος που δεν βλέπει σ’ αυτές τις περιστάσεις την ειλικρίνεια των ευαγγελιστών και την έλλειψη κάθε προσυνεννοήσεως μεταξύ τους και πανουργίας; Τι ένδοξη και ευλογημένη Αλήθεια!..