ΠΑΣΧΑ ΙΕΡΟΝ ΗΜΙΝ - ΥΜΝΟΙ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟΙΑποδείξεις περί Αναστάσεως του Κυρίου

Αποδείξεις περί Αναστάσεως του Κυρίου (5)

Μία σειρά άρθρων και επιστημονικών αναλύσεων, από διάφορους επιστήμονες, τα οποία αποδεικνύουν ότι ο Ιησούς αναστήθηκε και δεν ήταν κάποια πλάνη, όπως πιστεύουν ορισμένοι αμφισβητίες για την Ανάσταση του Ιησού Χριστού!..

Αποδείξεις εκ των περιστάσεων

Αφού αποδείξαμε τελείως ανυπόστατες τις υποθέσεις της απιστίας περί δήθεν κλοπής του σώματος, περί αναζωογονήσεώς του και περί ψευδαισθήσεων των Αποστόλων θα αναφέρουμε εδώ τρία ιστορικά γεγονότα των οποίων η ύπαρξη δεν μπορεί διαφορετικά να εξηγηθεί παρά μόνον με την πραγματικότητα της Ανάστασης του Ιησού. Αυτά είναι:
1. Η ουσία του κηρύγματος των Αποστόλων.
2. Η μετάβαση από την ημέρα του Σαββάτου στην Κυριακή.
3. Η ανεξήγητη μεταβολή των Αποστόλων.

1. Το κήρυγμα των Αποστόλων
Είναι αλήθεια πως οι Απόστολοι άρχισαν να κηρύττουν ευθύς αμέσως την εκ νεκρών Ανάσταση του Ιησού, σαν τον ακρογωνιαίο λίθο της αλήθειας την οποία μεταδίνανε στον κόσμο. Έτσι η Ανάσταση του Χριστού αναφέρεται μέσα στην Καινή Διαθήκη εκατόν τέσσερες φορές!
Για ποιο λόγο οι Απόστολοι θα έκαναν την Ανάσταση του Χριστού ακρογωνιαίο λίθο του κηρύγματός τους εάν αυτή δεν ήταν αποδεδειγμένη από κάθε πλευρά; Γιατί δεν θα προτιμούσαν να περιοριστούν στην ηθική διδασκαλία του Χριστού σαν μερικούς σύγχρονους ηθικολόγους, αλλά αντιθέτως όλα τα στήριξαν στο γεγονός της Ανάστασης, μάλιστα τόσο πολύ ώστε να λένε χωρίς κανένα φόβο και χωρίς καμιά επιφύλαξη «εάν ο Χριστός δεν αναστήθηκε τότε είναι χωρίς νόημα το κήρυγμα μας είναι και η πίστη μας χωρίς νόημα» (Α' Κορινθ. ιε' 14).
Βλέπουμε να διατρέχουν την ίδια πόλη μέσα στην οποία σταυρώθηκε ο Ιησούς και να διακηρύττουν στους φονιάδες του την εκ νεκρών Ανάστασή Του. Τους βλέπουμε μέσα σε φυλακές να ραβδίζονται, να καταδιώκονται, αλλά να κρατούν με ακατάβλητο θάρρος και με θεϊκή παρρησία το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης και να λένε στους δικαστές τους: «Δεν μπορούμε να μη μιλάμε για όσα είδαμε και ακούσαμε» (Πραξ. δ' 20).
Έτσι η φυσική και αβίαστη εξήγηση όλων αυτών των περιστατικών, αφού πρώτα ανατράπηκαν οι υποθέσεις περί πανουργίας και ψευδαισθήσεων των Αποστόλων, είναι ότι πραγματικά και αληθινά αναστήθηκε ο Κύριος!

2. Η μετάβαση από το Σάββατο στην Κυριακή
Η πρώτη Χριστιανική Εκκλησία είχε σχηματισθεί από Ιουδαίους. Από 2.000 χρόνια πριν οι Ιουδαίοι γιόρταζαν το Σάββατο (εβδόμη μέρα της εβδομάδας) σαν ημέρα ανάπαυσης και λατρείας. Kαι όμως παρ’ όλη αυτή τη μακροχρόνια και απαραβίαστη καθιέρωση του Μωσαϊκού Νόμου, είναι ιστορικά βεβαιωμένο πως οι πρώτοι χριστιανοί μετέθεσαν τη λατρεία στην πρώτη μέρα της εβδομάδας την οποίαν ονόμασαν Κυριακή. Το δε σπουδαιότερο είναι ότι η μεταβολή αυτή έγινε όχι με καμιά ειδική διαταγή αλλά με γενική συγκατάθεση. Οπωσδήποτε κάτι το συγκλονιστικά μεγάλο πρέπει να είχε συμβεί ώστε να φέρει μια τέτοια αλλαγή. Και οι απόστολοι βεβαίωναν ότι το μεγάλο συμβάν την ήμερα εκείνη ήταν η εκ νεκρών Ανάσταση του Χριστού. Και πραγματικά αυτή είναι η μοναδική εξήγηση αυτής της αλλαγής.

3. Η ανεξήγητη μεταβολή των Αποστόλων
Η ανεξήγητη μεταβολή των Αποστόλων. Μια μόνιμη μεταβολή. Μια αγνώριστη μεταβολή! Πόσο καταπληκτική αυτή η αλήθεια. Κατά την εποχή της σταύρωσης του Χριστού, ο όμιλος των Αποστόλων, είχε καταληφθεί από μαύρη απελπισία.
Βλέπουμε τον Πέτρο, τον ζωηρότερο χαρακτήρα της ομάδας να αρνείται τρεις φορές τον Χριστό με όρκους και αναθέματα. Αλλά ύστερα από λίγες μέρες βλέπουμε τον ίδιο Πέτρο να στέκεται μπροστά στο ίδιο Συνέδριο που καταδίκασε τον Ιησού σε θάνατο, να βροντοφωνάζει προς το Λαό και το Συνέδριο με την ευκαιρία της θεραπείας ενός χωλού δια του ονόματος του Ιησού: «Ας είναι γνωστό σε σας και σε όλο το λαό Ισραήλ, ότι δια του ονόματος του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, τον όποιον σεις εσταυρώσατε, τον όποιον ο Θεός ανέστησε εκ νεκρών, δια του ονόματός του ο άνθρωπος αυτός στέκεται μπροστά σας υγιής» (Πραξ. δ' 10).
Και ύστερα από λίγο όταν το Συνέδριο διέταξε τους Αποστόλους να μην αναφέρουν καθόλου το όνομα του Ιησού ούτε και να διδάσκουν, ακούμε τον Πέτρο και τον Ιωάννη να αποκρίνονται:
— «Κρίνατε σεις, εάν είναι δίκαιο ενώπιον του Θεού να υπακούωμε εις εσάς μάλλον παρά εις τον Θεόν' διότι εμείς δεν μπορούμε να μη λέμε εκείνα, τα όποια είδαμε και ακούσαμε» (Πραξ. δ' 19-20).
Και πάλι λίγο αργότερα, όταν συνελήφθη καν και φυλακίσθηκαν και κινδύνευαν να τους σκοτώσουν, οι Απόστολοι απαντούσαν στις κατηγορίες του Συνεδρίου:
— «Πρέπει να υπακούωμε μάλλον εις τον Θεόν παρά στους ανθρώπους' ο Θεός των πατέρων μας ανέστησε τον Ιησούν, τον οποίον σεις εσταυρώσατε κρεμάσαντες επί ξύλου. Τούτον ο Θεός Αρχηγόν και Σωτήρα ύψωσε δια της δεξιάς αυτού, και εμείς είμαστε μάρτυρες αυτού» (Πραξ. ε' 29-32).
Με αυτά τα απολογητικά επιχειρήματα διατυπώσαμε αρνητικά και θετικά τις θέσεις κάθε ειλικρινή και απροκατάληπτου ερευνητή. Όλες οι αντιρρήσεις κατά της 'Ανάστασης κατέπεσαν, ενώ όλα τα επιχειρήματα υπέρ της Ανάστασης διατήρησαν όλη τη δύναμή τους. Μερικά από αυτά είναι δυνατά να πείσουν μόνα τους κάθε ευσυνείδητο ερευνητή για την ακλόνητη αλήθεια του Γεγονότος. Όλα μαζί αποτελούν Κολοσσό ηθικής και λογικής δύναμης και στηρίζουν την εκ νεκρών ΑΝΑΣΤΑΣΗ του Ιησού και την ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ στους Ουρανούς σαν τα μεγαλύτερα και συγκλονιστικότερα γεγονότα της Παγκόσμιας Ιστορίας…*

----------

* Βασική Πηγή: ΚΩΝΣΤ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΥ, Δρος Μαθηματικών – R. A. TOREY, Καθηγ. Ινστιτούτου Los Angeles: “Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ» - Πρωτότυπη επιστημονική μελέτη επί τη βάσει των Ευαγγελικών κειμένων. Επιμέλεια: Γ. Π. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, ΑΘΗΝΑ 1980.