Κοίμηση γέρ. Στεφάνου της Συνοδείας των Δανιηλαίων

Έγινε προ ολίγου γνωστή η αγγελία της κοιμήσεως του γέροντος Στεφάνου της αδελφότητος των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια του Αγ. Όρους.

Ο μακαριστός γέρων καταγόταν από το Παλαιοχώρι της περιοχής του Παγγαίου, περιοχή φημισμένη για την ιεροψαλτική της παράδοση. Σε νεαρή ηλικία, το 1947, αναχώρησε για τον ασκητικό βίο στην Αθωνική Πολιτεία μαζί με τον κατά σάρκα αδελφό του Γρηγόριο και τους συντοπίτες του Δανιήλ και Ακάκιο, εντασσόμενοι στο Ι. Κελλίον των Δανιηλαίων μοναχών. Εκεί ακολούθησε τα διακονήματα της αγιογραφίας και της βυζαντινής μουσικής τέχνης, που καλλιεργούσε η Συνοδεία, στα οποία μάλιστα διακρίθηκε. Υπενθυμίζεται ότι ειδικά η άσκηση στη βυζαντινή μελωδία θεμελιώθηκε από τον ξακουστό γέροντα του Κελλίου Δανιήλ, ο οποίος ήταν ακόλουθος της μελωδικής Σμυρναΐικης Σχολής. Ο μακαριστός πατήρ ήταν γνωστός για το πράο και νηφάλιο του χαρακτήρα του.

Ο γ. Στέφανος, μαζί με τους λοιπούς Πατέρες της Συνοδείας, διακρίθηκε σε πλείστες λατρευτικές ακολουθίες του Αγ. Όρους (πανηγύρεις, αγρυπνίες κ.λπ.), τις οποίες ελάμπρυνε με το χαρακτηριστικό ηχόχρωμα της φωνής του. Παρά το προχωρημένο της ηλικίας του επεδείκνυε απαράμιλλη αντοχή και υπομονή στις μεγάλες πανηγυρικές αγιορειτικές ολονυκτίες.

Είναι δε εξόχως χαρακτηριστικό, σε αυτήν την προβεβηκυία ηλικία συμμετείχε αφενός στις εκδηλώσεις του Συνεδρίου που διοργάνωσε η “Πεμπτουσία” κατά τον παρελθόντα Οκτώβριο, επί τη επετείω των 200 ετών της λεγομένης Νέας Μεθόδου.

Αφετέρου, ότι κυριολεκτικά “έπεσε μαχόμενος”. Συμμετέχοντας στην ι. αγρυπνία επί τη μνήμη του αγ. Γεωργίου του εν Ιωαννίνοις στο πλησίον Ι. Κελλίον των Γερασιμαίων, ένιωσε αδιαθεσία κατά τη διάρκεια της Λιτής. Μετεφέρθη σύντομα στο Κελλί του όπου και παρέδωσε το πνεύμα του, “εις Ον ηγάπησεν” και αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του. Το σεπτό του σκήνωμα ακολούθως μετεφέρθη στην εγγύτερα ευρισκόμενη Ι. Μονή Αγ. Παύλου, καθώς αύριο το πρωί θα ψαλεί η εξόδιος ακολουθία κατά το αγιορείτικο τυπικό. Εν συνεχεία θα επανέλθει στο κοιμητήριο της μετανοίας του (με υποζύγια, λόγω της κακοκαιρίας), για τον ενταφιασμό του.

Στεφάνου μοναχού του Αγιορείτου αιωνία η μνήμη!