Ένας από τους ύμνους που ο πατήρ Ευέλθων αγαπούσε και συχνά μας υπενθύμιζε, ήταν ο ύμνος της Μεγάλης Παρασκευής «Τον ήλιον κρύψαντα..», ο οποίος ψάλλεται κατά την περιφορά του Επιταφίου. Ο ύμνος θέλει τον Ιωσήφ να ζητά το σώμα του Ιησού από τον Πιλάτο, με την επαναλαμβανόμενη και τραγικά ειρωνική φράση «δος μοι τούτον τον ξένον…». Ο πατήρ Ευέλθων βίωνε πολύ προσωπικά το περιεχόμενο του ύμνου, ο οποίος έμελλε να είναι προφητικός, ακόμα και για τον τρόπο της εκδημίας του.
«Τον ήλιον κρύψαντα τας ιδίας ακτίνας,
και το καταπέτασμα του ναού διαρραγέν,
τω του Σωτήρος θανάτω,
ο Ιωσήφ θεασάμενος, προσήλθε τω Πιλάτω
και καθικετεύει λέγων˙
δος μοι τούτον τον ξένον,
τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω˙
δος μοι τούτον τον ξένον,
ον ομόφυλοι μισούντες θανατούσιν ως ξένον˙
δος μοι τούτον τον ξένον,
ον ξενίζομαι βλέπειν του θανάτου το ξένον˙
δος μοι τούτον τον ξένον,
όστις οίδεν ξενίζειν τους πτωχούς τε και ξένους˙
δος μοι τούτον τον ξένον,
ον Εβραίοι τώ φθόνω άπεξένωσαν κόσμω˙
δος μοι τούτον τον ξένον,
ίνα κρύψω εν τάφω, ος ως ξένος
ουκ έχει την κεφαλήν που κλίναι˙
δος μοι τούτον τον ξένον, ον η Μήτηρ καθορώσα νεκρωθέντα εβόα˙
Ω Υιέ και Θεέ μου, ει και τα σπλάγχνα τιτρώσκομαι,
και καρδίαν σπαράττομαι, νεκρόν σε καθορώσα,
αλλά τη ση αναστάσει θαρρούσα μεγαλύνω.
Και τούτοις τοίνυν τοις λόγοις δυσωπών τον Πιλάτον
ο ευσχήμων λαμβάνει του Σωτήρος το σώμα,
ο και φόβω εν σινδόνι ενειλήσας και σμύρνη,
κατέθετο εν τάφω
τον παρέχοντα πάσι ζωήν αιώνιον και το μέγα έλεος.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου