Η προσευχή: Το νυν να βιουται σαν τέλος.
Να ζεις πάντα το έσχατο. Να μη σε μέλει για τίποτε.
Κι
αν ο Θεός σου δίνει συγκίνηση και αν σου μιλά κι αν στέκει ψυχρός,
μακρινός, αδιάφορος, εσύ εκεί. Τον αγαπάς, δεν έχεις άλλον ν' αγαπήσεις,
αυτός είναι και αυτός είσαι.
Περνάνε
μέρες δίχως να πιάσεις κομποσχοίνι και πάλι απ' την αρχή. Πάλι μόνος με
τον εαυτό σου. Μόνος με τον Θεό. Μην κοιτάς γύρω σου, πουθενά.
Για όλα φταίει ο εαυτός σου.
Να ζεις σαν νεκρός για να χαίρεσαι. Να χάσεις τον εαυτό σου για να βρεις τον Θεό... Είναι μεγάλη ευλογία αυτές οι συνάξεις.
απλα αριστουργημα
ΑπάντησηΔιαγραφή