Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή·

Ο άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, αναφέρει για τον σταυρό: Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή·

Το ιστορικό του Τιμίου Ξύλου έχει ξαναγραφεί. Είναι άγνωστο στους πολλούς, αλλά τόσο απαραίτητα λειτουργικό, όσο η εμβάθυνση στα της πίστεώς μας, για να περάσουμε από απλά ενημερωμένοι, στο σωτήριο βίωμα. Το (φυσικοπνευματικό) ανέβασμα πάνω Σε Αυτόν (κι όχι βιολογικό) είναι πρόταση Του Κυρίου για τον καθένα, ΑΝ ΘΕΛΕΙ να τον ακολουθήσει, για να αποκτήσει την πραγματική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, με όλα τα συνημμένα θεόσδοτα αγαθά.

Η ΠΔ, ως σκιά της ΚΔ, δεν θα έδινε τίποτ’ άλλο, από ίχνη οδοδεικτούσα την Οδό.


Ένα Σώμα έρπων επί γης και ένα όρθιο που υψώνεται και γίνεται κλίμαξ από την γη στον ουρανό.

Ο Εσταυρωμένος Κύριος και το Αναστημένο Του Σώμα, την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η Έκκλησις είναι δεδομένη (και διαδίδεται, ως φωνή), ώστε όποιος συμφωνήσει και επιθυμήσει (αν το διακρίνει ως σωστό και ωφέλιμο) είναι έτοιμη για ακολούθηση, επιβίβαση, προς μυστική και μυστηριακή συμμετοχή.

Η αφορμή συγγραφής αυτού του άρθρου, ήταν τα έντονα γράμματα της
διαπίστωσης του εορτάζοντος αγίου μας. Μας δόθηκε ο σταυρός σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή·  

Με την περιτομή, (στην κάτω κεφαλή) κόπτεται ο χαλινός και ….το άλογο, ελευθερώνεται. Αυτή ήταν η σκιά προ του Λόγου, στον χώρο του α-λόγου. Προ της εισόδου της Χάριτος, στο χώρο του Νόμου. …ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. (Ιωαν.α’17)

Και η ολότητα του Δρόμου συνεπληρώθη ως θεώρηση. Τον Υιόν Μου εξ Αιγύπτου εκάλεσα. Από την αταξία και ανομία και δουλεία της Αιγύπτου δια του Νόμου στην Χάρι. Και από τα έρποντα σκιώδη στα ορθά/ορθόδοξα και έρποντα δηλητηριώση όφι/ΦΩΣ στον όρθιο χάλκινο όφι, τον κρεμασθέντα επί της θαυματουργής ράβδου του Μωϋσέως, που ενδεικνύει το άλλο ΦΩΣ, το Ευθές. Το Αληθινό, το Ζωηφόρο.

Χριστού περιτμηθέντος, ετμήθη Νόμος,
και του Νόμου τμηθέντος, εισήχθη χάρις.

Έρχεται Ο Σταυρός και τυπούται επί του μετώπου, (στην άνω κεφαλή) και λογική, και ελευθερώνει τον λόγο από τα δεσμά του έρποντος έρωτος, μεταστρέφοντάς τον σε θείο και εύστοχο, παρέχοντας την πλήρη λογική ελευθερία. 

Τυπούται επί όλου του Σώματος, Κεφαλή – κοιλία, αφήνοντας πίσω του την όρθια  οφιοειδή σπονδυλική στήλη, των 33 σπονδύλων… με τις συνειρμικές λογικές και ευλογημένες συνάφειες του Τιμίου Σταυρού επάνω μας και μέσα μας, προς βίωση, όχι μακρυά, αλλά εντός. Όπου και η Βασιλεία Του Τριαδικού Θεού.  

Κι η συνείδηση, έχει δρόμο να ‘’περπατήσει’’ από τα εξωτερικά στα εσωτερικά και από τα κάτω στα πάνω, και από τα άτακτα στα εύτακτα και από το ‘’αεί’’ (τον όλο χρόνο και Κρόνο…) κοιλία (όπου και τυπούται αυτό), στο ‘’νυν’’ στην Κεφαλή και αιώνιο Παρόν, όπου Ο ΩΝ. Έναν δρόμο που όρισε ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ όταν εισήλθε στον χρόνο και έγινε και Ο ΗΝ, πληρώσας τα σύμπαντα δια της εκουσίας ασύλληπτης σε Ευσπλαγχνία και Φιλανθρωπία, Θυσίας Του. 

Όλα αποτυπώνονται επί του βιολογικού μας σώματος και είναι στην διακριτική μας ευχέρεια να περάσουμε τον φυσικοπνευματικό εαυτό και συνείδηση δια του ΣΤΑΥΡΟΥ, στα άνω. Την συνείδηση από σαρκική και αυστηρά εμπεριεχόμενη στον άπειρα μεγάλο κόσμο, σε πνευματική και εμπεριέχουσα αυτόν, ως πιο μεγάλος, γιατί όπως λέει και ο άγιος Μάξιμος Ομολογητής, ο άνθρωπος είναι μεγαλύτερος από τον κόσμο, γιατί τάχθηκε να βασιλεύει και κυριαρχεί επί αυτού.

-----
Δεν είναι του παρόντος, αλλά σκεφτείτε όλους τους περιτμηθέντες που πολεμούν τον Σταυρό. Αυτοχειρούν, μη διακρίνοντες το πραγματικό τους συμφέρον και πραγματική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Από την άλλη, όλους εμάς, τους μη περιτμηθέντες αλλά παραμένοντες στην ελευθερία της αλογίας… και δέσμιοι των σαρκικών φρονημάτων.

Ναι (κατά τον Απ.Παύλο). Πάντα μοι έξεστιν, αλλ’ ουπάντα με συμφέρει… * Όλα μας επιτρέπονται, αλλά δεν μας συμφέρουν τα πάντα. (* στον δεσμό, λίγες επ' αυτού σκέψεις)

Ο καλός Θεός να μας φωτίσει στα συμφέροντα.

ποιο άλλο, από το σωτήριο

"γενηθήτω Κύριε το Πάνσοφο θέλημά Σου"….





Σταυρός ο φύλαξ πάσης της Οικουμένης,

Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας,

Σταυρός βασιλέων το κραταίωμα,

Σταυρός πιστών το στήριγμα,

Σταυρός αγγέλων η δόξα και
των δαιμόνων το τραύμα.




Σταυρέ Του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει Σου!

Προσκυνούμεν Σου τα πάθη Χριστέ, δείξον ημίν και την Αγίαν Σου Ανάστασιν!



----------

...πολυεύσπλαγχνε Κύριε· καὶ Νόμον ἐκπληρῶν, περιτομήν, θελήσει καταδέχῃ σαρκικήν, ὅπως παύσῃς τὰ σκιώδη, καὶ περιέλῃς τὸ κάλυμμα τῶν παθῶν ἡμῶν. ...

...Κολ.β'8 Βλέπετε μή τις ὑμᾶς ἔσται ὁ συλαγωγῶν διὰ τῆς φιλοσοφίας καὶ κενῆς ἀπάτης, κατὰ τὴν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου καὶ οὐ κατὰ Χριστόν· 9 ὅτι ἐν αὐτῷ κατοικεῖ πᾶν τὸ πλήρωμα τῆς θεότητος σωματικῶς, 10 καὶ ἐστὲ ἐν αὐτῷ πεπληρωμένοι, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλὴ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας, 11 ἐν ᾧ καὶ περιετμήθητε περιτομῇ ἀχειροποιήτῳ ἐν τῇ ἀπεκδύσει τοῦ σώματος τῶν ἁμαρτιῶν τῆς σαρκός, ἐν τῇ περιτομῇ τοῦ Χριστοῦ, 12 συνταφέντες αὐτῷ ἐν τῷ βαπτίσματι, ἐν ᾧ καὶ συνηγέρθητε διὰ τῆς πίστεως τῆς ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ τῶν νεκρῶν.

... ἐν ᾧ καὶ περιετμήθητε περιτομῇ ἀχειροποιήτῳ ἐν τῇ ἀπεκδύσει τοῦ σώματος τῶν ἁμαρτιῶν τῆς σαρκός, ἐν τῇ περιτομῇ τοῦ Χριστοῦ,...

---

δεν είναι συμπτωματικά και τα εξής στοιχεία...

στο: ΦΩΣ - ΟΦΙΣ - ΟΨΙΣ και ΕΡΩΣ.... μπορεί ο φιλαλήθης να διακρίνει τα δύο φώτα, (ευθές και εκ διαχύσεως/πλάνο) δύο όφεις, όρθιο κρεμασθέντα όπως προτυπώθηκε επί της ράβδου του Μωυσέως και έρποντα δηλητηριώδη και εξ αυτών τις δύο σ+οφίες.

Για τους περιτεμνόμενους φυσικώς (εβραίους και μουσουλμάνους) η δικαιολογία, είναι η τήρηση της σχετικής εντολής από τον Μωυσή. Και για μεν τους εβραίους οι ίδιοι επέλεξαν την σταύρωση Του Κυρίου, οι δε μουσουλμάνοι, θεωρώντας τον Ίσα (Ιησού) σαν έναν ακόμη προφήτη, θεωρούν το έργο Του ως ατελές σε σχέση με αυτό του ''τέλειου'' και τελευταίου Μωάμεθ.

Αν δούν όμως πως προσεύχονται σε συσχέτιση με τα παραπάνω, ''ασφαλίζουν'' με τα ''δεμένα'' τους χέρια την ''είσοδο'' από τον ομφαλό. Με λίγη παρατήρηση, συμφωνούμε πως ο ομφαλός ''υλοποιεί'' τα πνευματικά. Σε έντονο φόβο, μας κόβονται (λένε) τα ήπατα. Εκ του ομφαλού, εισέρχεται μια αδιόρατη κακή ενέργεια, πατάει στην κοιλιά και κυριαρχεί στην καρδιά. Μια καρδιά με πανικό, είναι εκτός εαυτού. Είναι μουδιασμένη και δεν ελέγχει πράξεις και σκέψεις.

Όχι τυχαία, ΤΡΟΜΟΣ = ΟΦΙΣ - 780. Αυτόν τον όφι (έρποντα) και αυτόν τον τρόμο και φόβο (πνευματικό) προσπαθούν με άμυνα προσωπική τα δεμένα σε προσευχή χέρια να αντιμετωπίσουν το κακό. Με ποια δύναμη; του εαυτού τους.

Στο ίδιο ''σημείο'' επί της κοιλίας (2 δάχτυλα κάτω από τον ομφαλό) εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί τυπώνουμε μετά το Χριστός Ανέστη (στην κεφαλή), το θανάτω θάνατον πατήσας (στην κοιλιά). 

Γεν.γ'14 καὶ εἶπε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ὄφει· ὅτι ἐποίησας τοῦτο, ἐπικατάρατος σὺ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆς γῆς· ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φαγῇ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου. 15 καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν.              

Όχι απλά τηρήσει, αλλά συντρίψει. Εδώ θα παρατηρηθεί η έναρξη  πνευματικής  ανύψωσης όπως φαίνεται επί του σώματος η σπονδυλική στήλη των 33 σπονδύλων - με σπονδή = θυσία - και Του 33χρονου Κυρίου, η ύψιστη θυσία. Από την κοιλία στην κεφαλή, δρόμος της άλλης περιτομής, του άλλου Φωτός, του άλλου όφεως.... μαζί με διάκριση της διαφοροποίησης του ε-γώ (έρπουσας εικόνας και επί γης σκιών) και του ε-αυτού (εικών Αυτού) που πληρούται.