Η μέλλουσα ζωή

Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.

Πιστεύω και περιμένω την κοινή ανάσταση όλων των νεκρών.
Μία από τις συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος είναι ο θάνατος. Η ψυχή χωρίζεται από το σώμα, προσωρινά, και, ενώ το σώμα επιστρέφει στη γη, από την οποία πλάσθηκε από τον Θεό, η ψυχή αντίθετα μένει αθάνατη, γιατί είναι η πνοή του Θεού. Ελεύθερη πια από το σώμα, παρουσιάζεται μπροστά στον δικαιοκρίτη Θεό. Τότε γίνεται η «μερική κρίση», η πρώτη δηλαδή κρίση του ανθρώπου από τον Θεό. Και αν ο άνθρωπος στη ζωή του έζησε δίκαια, σωστά, ενάρετα, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, η ψυχή περικυκλώνεται από τους Αγίους και τους Αγγέλους του Θεού και ζει τη ζωή της μακαριότητας και της χαράς. Αν όμως έζησε χωρίς να λογαριάζει τον Θεό, διώχνεται μακριά Του και στενάζει στον Άδη.
Αυτή είναι η κατάσταση των ψυχών μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Μέχρι τότε εμείς οι ζώντες μπορούμε να προσευχόμαστε για όσους έφυγαν από αυτήν τη ζωή. Η Εκκλησία πιστεύει ότι πολύ ωφελούν τους κεκοιμημένους τα μνημόσυνα και οι ελεημοσύνες που κάνουμε γι’ αυτούς και πιο πολύ το να δίνουμε τα ονόματά τους να μνημονεύονται στις Θείες Λειτουργίες.

Καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμήν.

Πιστεύω και προσδοκώ ότι η αιώνια ζωή του άλλου αιώνος, σ’ έναν καινούριο κόσμο, όπου θα λάμπει ο ήλιος της δικαιοσύνης και της αγάπης του Θεού, περιμένει τους ανθρώπους του Θεού.
Σύμφωνα με όσα λέει ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του προς τους Θεσσαλονικείς, πρώτα θα αναστηθούν όλοι οι νεκροί, δηλαδή θα ενωθούν όλες οι ψυχές με τα σώματά τους. Τα σώματα αυτά όμως θα είναι διαφορετικά, πνευματικά σώματα, άυλα, χωρίς καμιά ατέλεια, αν και θα έχουν την ίδια εξωτερική μορφή, κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο. Τη νέα αυτή μορφή θα πάρουν και τα σώματα όλων όσοι θα ζουν τότε. Ύστερα, στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου οι πάντες θα παρουσιασθούν μπροστά Του και θα ακολουθήσει η «τελική κρίση» από τον δίκαιο Κριτή, τον Χριστό, σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο, με κριτήριο την αγάπη προς τον πλησίον. Όσοι θα δικαιωθούν έχουν να απολαύσουν δωρεές και χαρίσματα που ποτέ δεν μπόρεσε να φαντασθεί ανθρώπινος νους. Όσοι θα καταδικασθούν θα βρεθούν για πάντα μακριά από την αγάπη και τη χαρά του Θεού, μακριά από τη γλυκύτητα και τη λαμπρότητα του προσώπου Του και τη συναναστροφή των Αγίων και των Αγγέλων.